Welke jongen (en misschien ook meisje) was er tijdens carnaval in de jaren zestig en zeventig niet een beetje verliefd op dansmarieke Anjo Bodelier, de dansende trots van de Winkbülle? Menig jonge carnavalist wilde toen acrobatisch over de dansvloer zwieren als het paar Truusje Nooien en Paultje de Block èn het koppel Erzsi Virag en Willy van Gestel, die in respectievelijk 1972 en 1974 Europees kampioen werden bij de junioren.
Zouden ze er nog zijn? Dansmariekes. Of zijn het dansmarietjes? Een internetzoekopdracht bevestigt in ieder geval dat ze nog bestaan. Gelukkig maar. Vroeger, dat wil zeggen dertig jaar of langer geleden waren deze atletische dames (en een enkele jongeman) vast onderdeel van menig carnavalsfeest. Tegenwoordig zie ik ze ik ze enkel nog af en toe op de Duitse televisie. Waar zijn ze gebleven, de dansmariekes uit de Mijnstreek?

Rond 1970 was deze vraag eenvoudig te beantwoorden: op Heëleheij. Op 26 november 1972 organiseerde de carnavalsvereniging ‘De Bokkeriejesj voor de 5e keer een internationaal dansmariekestoernooi in parochiecentrum De Wieër. Er waren 150 deelnemers waaronder 44 dansmariekes, 11 paren en 20 groepen. Zij kwamen uit Nederland, België en Duitsland. Het toernooi, dat onder verantwoordelijkheid van de Internationale Interessengemeinschaft für Karnavalistische Tanzturnier stond, was een voorselectie voor het Europese eindtoernooi later in het carnavalsseizoen in België. De hoofdprijs bij de senioren was voor Gerda Bons, lid van plaatselijke carnavalsvereniging ‘De Goaze’. Een week eerder was zij in Terwinselen, waar de concurrentie dubbel zo groot was, tweede geworden met hetzelfde puntenaantal als de Gronsveldse winnares Agnes Starren. Een week later bewees ze haar vorm door in Heer opnieuw als eerste te eindigen met het hoogste aantal punten van het hele toernooi. Ook het internationale toernooi in Elsloo midden januari 1973 was een prooi voor Gerda.
Alhoewel overduidelijk een kandidaat voor de Europese titel was zij op 25 maart 1973 vermoedelijk niet aanwezig in de veilinghallen van Borgloon. De krant vermeldde haar namelijk niet als een van de Nederlandse kanshebbers. Was zij geblesseerd geraakt? Had zij haar dansmariekespakje aan de wilgen gehangen?
Gerda verdwijnt vanaf dan uit de publiciteit. Wat zou er van haar geworden zijn? Dezelfde vraag kun je stellen voor de jonge dansparen Nooien/De Block en Virag/Van Gestel? En hoe is het met Anjo Bodelier die ik als 10-jarige, toen Herm Adams als ‘Sjandelerjong’ de eerste Winkbülleprins van ‘over het spoor’ was, tijdens hun bezoek aan onze school van heel dichtbij mocht bewonderen. Oh, die benen, wat een benen!

Ik hoor/lees graag van u als u het antwoord op een van deze vragen weet!

Overigens vraag ik mij ook af of de dansmariekes ooit zijn geëerd met een carnavalslied. Ook hier geldt: Wie het weet mag het zeggen.